Lolle van Houten
Van Houten bokste gedurende een periode van zeventien jaar nationale en internationale wedstrijden. Hij won twee nationale titels (1965 en 1970) en ontwikkelde zich vooral tussen 1965-1975 tot een der beste zwaargewichten van Europa. Hij kwam in verschillende landen uit voor Nederland, was lid van het nationaal boksteam en nam in eigen land deel aan verschillende toernooien.
Hij werd in 1944 geboren als de laatste in een gezin van tien kinderen. In navolging van enkele oudere broers ging hij naast zijn werk als stratenmaker trainen bij Boks,– en Atletiekvereniging Frisia, in 1933 opgericht door Johan Poelsma. Ook generatiegenoot Rudy Koopmans (1948) trainde hier. Van Houten trouwde jong en kreeg drie kinderen.
In 1965 versloeg hij de destijds veelvuldig Nederlands kampioen Eddy Kiks, zoon van de drievoudig Nederlands kampioen Jan Kiks, tijdens de halve finale in het Amsterdamse hotel Krasnapolsky. Ook in de finale in de Rotterdamse Rivièrahallen tegen Joop Walda liet hij zijn typische stijl zien: snel, technisch scherp, en een sterke conditie. Daarmee won hij, voor een publiek dat voor een groot deel uit Friezen bestond. De Leeuwarder Courant kopte de dag na de wedstrijd: ‘Fries verrast bokswereld’.
In 1970 behaalde van Houten mede dankzij Cambuur-trainer en oud-bokser Jan Bens voor de tweede keer de nationale zwaargewichttitel. Hij won de finalepartij van Hennie Thoonen. Vooral hierna nam Van Houten deel aan internationale wedstrijden.
Na enkele zware knock outs in de jaren ’70, sloot van Houten zijn bokscarrière af. Hij ontwikkelde zich in deze tijd tot het gezicht van de Leeuwarder beveiliging. Hij werkte als portier aan verschillende ‘gevaarlijke deuren’. In de jaren ’80 trok hij zich terug van de ‘deur’, nadat zijn oudste zoon bij een verkeersongeluk om het leven was gekomen. Hij begon zijn eigen sportschool ‘Lolle van Houten’, waar fitness en bodybuilding centraal stonden. Hijzelf werd daar de wandelende reclame van.
Van Houten was een veelzijdig sportman. Naast het boksen en bodybuilden reed hij twee keer de Elfstedentocht (1963 en 1986) en liep hij marathons.
In 1970 liep hij met plaatsgenoot en bokser Piet Rozendaal over de pas geopende Ketelbrug, van het Leeuwarder café Don Quichotte naar het gelijknamige etablissement in Amsterdam. De zogeheten ‘Ketelbruglopers’ haalden met hun tocht van 181 km de nationale televisie en verschenen in Van Gewest tot Gewest.
Lolle van Houten, de man die bij Frisia bokste. Logisch dat hij er was. Hij hield van boksen, trainde onder Albert Groen en haalde dankzij deze trainer zijn eerste Nederlandse titel zwaargewicht. Dat was in 1965.
Zijn broers trainden ook bij Frisia. Zijn neef Tinus van Houten ook. Er waren ook wel andere boksscholen, maar Frisia had de naam. En daar hadden ze Albert Groen natuurlijk. Dat maakte nogal een verschil. De andere boksscholen, zoals Fekkes, die waren ook wat breder. Deden er andere sporten bij. Bij Frisia was het in de jaren ’50 alleen boksen. En ondersteunend, werken met gewichten. Dat bracht Albert Groen erin.
Lolle in 1965
De foto toont Lolle in 1965, toen hij voor de eerste keer Nederlands kampioen zwaargewicht was. Hij trainde toen al jaren met gewichten, die door zijn broer Eppie in elkaar gelast werden. In 1970 kwam de tweede titel.
Boek over Lolle van Houten
Te bestellen bij Hoekvrouw.nl
